Kk for Kaleidoscope

Nagfe-facebook ako kagabi nung nakita ko yung isang album na naka-tag yung kapatid ng lolo ko. Naisip ko, astig talaga tong si Lola MC, di nya tunay na pangalan. Hanggang ngayon updated sya sa kung anong uso.

Nun kasing mga bata pa kami, lagi syang may regalo sa amin tuwing Pasko,pero di ko na matandaan yung ibang binigay nya kasi may memory gap ako. Haha. Pero ang pinakanatandaan ko talaga, at pinakapaborito ko sa lahat ng natanggap kong regalo galing sa kanya ay isang tube. Kulay white yun na may kung ano-anong design sa labas. May maliit na butas sa isang dulo at may clear na plastic sa kabilang dulo. Sa loob naman, may mga salamin tsaka may mga maliliit na kung anik-anik na iba’t-ibang kulay at shapes. Astig kasi ako lang ang meron nun sa aming magkaka-klase. Hindi ko na nga lang yun naipreserve. Malamang nasira na din yun kasi burara akong bata. Haha. Nakakatuwa namang alalalahanin yung moments na yun.

Pero ngayong tumanda na ako, naisip ko, marami nga pala akong pwedeng matutunan mula sa isang simpleng laruang Kaleidoscope ang pangalan. Para din pala itong buhay. *wag kayo mag-alala, di ko ilalagay dito yung lyrics ng kanta ni Francis M.*

Natutunan ko na gaano man kasaya o kalungkot ang isang pangyayari, lahat ng yun ay lilipas din. Yung kaleidoscope, pipihitin at pipihitin ko pa din ito para makatuklas ng mga bagong images. Katulad ng araw at oras, tatakbo at tatakbo din ito.

Kung masaya ang experience, dapat i-cherish ko na yun habang andito pa. Kasi,pag nakalampas na yun, di na yun babalik pa. Ginawa ko yun dati sa kaleidoscope ko e. May magandang design, tinawag ko yung ate ko. E antagal nya lumapit, kaya yun, pagsilip ko, iba na ulit yung design. Kaya ang ginawa ko, dahan-dahan kong pinihit pabalik yung tube. Wala. Nakailang ikot na ulit hindi na bumalik yung image. Nayamot lang ako sa ate ko. Haha.

Pag naman malungkot ang experience, alam ko na din ang solusyon. Pihitin ang tube at mag-move on. Ang simple nga naman. 😉

Natutunan ko din na ang bawat araw ay may dalang saya para sa akin. Minsan nga lang, hindi ko napapansin kasi mas masaya yung kahapon kaysa ngayon, kaya akala ko malungkot ako.

Ngayon, ang misyon ko naman ay humanap ng mabibilhan ng kaleidoscope. Kung saan, ewan. Bahala na. Basta KAYA KO ‘TO TEN TIMES! 😀